
Mijmeringen van Mirjam | Verzameldrang en keuzestress

Mirjam is in de zomer van 2023 met haar gezin van de stad verhuisd naar het buitengebied van Oirschot. Ze hebben een hectare land waarop ze met de aanleg van een voedselbos goed voor zichzelf én voor de biodiversiteit willen zorgen. In deze maandelijkse column in Natuurlijk Oirschot, het maandblad van IVN Oirschot, vertelt Mirjam over haar ontdekkingsreis als ‘groentje in het groen’. Hieronder de column van april 2024.
Het is niet te doen… Me beheersen terwijl ik me voel als een kind in een snoepwinkel. We hebben een hectare grond, waarvan ruim de helft een voedselbos in wording is. De buitenrand hebben we inmiddels aangeplant met bomen, bessenstruiken, kruiden en zelfs enkele ondergrondse gewassen als aardpeer, japanse andoorn en mierikswortel. Zoals je op de luchtfoto (genomen begin april) kunt zien hebben we echter een groot veld dat nog beplant kan worden. We wachten tot het terrein droog genoeg is dat er een tractor op kan om het glad te trekken. In het najaar is er grond verzet voor de poel en het verbreden van de sloot. Daarnaast is er een woeler doorheen gegaan omdat de bodem erg verdicht was. Maar de laatste stap – het uitwissen van de diepe tractorsporen – lukte niet meer door de heftige regenval.
Mijn man en ik zijn bezig met een rondje langs de velden en kwamen zo onder andere terecht bij de voedselbossen van Elly Pouwels (privé) en Leon en Petra Schepens (agroforestry demobedrijf Kattenbergsebroek). Heel gaaf om te zien hoe voedselbossen die al even meegaan zich ontwikkelen en de passie te horen die eronder zit. ‘Wat vind je het leukste/lekkerste/meest bijzondere dat je hebt? Hoe kom je aan je plantgoed? Met welke kwekers heb je goede ervaringen? Wat doe je met de oogst? En wat met eventuele overvloed?’ Na dit soort gesprekken is het niet moeilijk om thuis te komen met een overvloed aan ideeën en een uitpuilend verlanglijstje.
Pas in het najaar zullen we weer een grote slag gaan slaan met aanplant van bomen en struiken. In de tussentijd willen we het veld alvast een fijne plek maken voor insecten en het bodemleven bevorderen. We zijn dus op zoek naar een goede zaadmix van bloemen, kruiden en groenbemesters. Ook die zoektocht opent een immense wereld aan mogelijkheden. Wordt het een Tübinger mengsel of is een ander mengsel beter? Willen we ook plukbloemen? Als dan ook nog de oproep van Velt voor de samenaankoop van bio-bloembollen op de mat valt, is de snoepwinkel compleet. Afgelopen najaar hadden we te lang gewacht met het maaien in onze siertuin. De zitmaaier raakte oververhit door het hoge gras. Inmiddels is hij hersteld, maar het gras hebben we sindsdien nog niet gemaaid uit angst dat de maaier nogmaals hetzelfde lot beschoren is. Eigenlijk ben ik daar nu wel blij mee. Zonder keuzestress is het grasveld omgetoverd tot een prachtige verzameling van paarse, gele en witte bloemen en zindert het van de hommels en andere bijen (en haan Astrid).

